Mis querid@s, después de pasar un largo tiempo en "hibernación", aunque no por ello, sin dejar de trabajar en El Reino de Las Libélu las, comienzo una nueva etapa, la de haceros agradable la Historia, la nuestra, la de nuestros ancestros, y haciendo hincapié en las mujeres, las grandes olvidadas, las vilipendiadas y maltratadas, las utilizadas para conseguir El Poder sobre El Pueblo.
Hace poco, hablando sobre el tema con una amiga, descendiente de la Princesa de Eboli, y que ni siquiera ella sabía que lo era, alegaba que mucha parte de la culpa de que las mujeres continuemos estando en un nivel "de inferioridad" con respecto a los hombres es, precisamente, culpa de las propias mujeres. Comenzamos a intercambiar opiniones y terminamos en nuestra época actual, discutiendo sobre ello, pues lo cierto es que, en una parte, ella tiene toda la razón, aunque en otra parte, yo también tenía razón.
¿Por qué? Pues simplemente porque a las mujeres se nos ha educado y continúa educando en muchos sectores socioambientales, en especial en el ámbito rural, como antaño. Así nos encontramos diferencias auténticamente abismales, según la procedencia del o de la individu@, tanto a nivel social como religioso. Llegadas a ese tema, ambas coincidimos: sí, el MUNDO HUMANO NO PODRÁ LLEGAR A UNA AUTÉNTICA EVOLUCIÓN MIENTRAS SE HAGA DISTINCION DE SEXOS, y no de PERSONAS, civilizadas, y en el siglo XXI, ¡ya es hora de cambiar de CHIP! .....¡Pero no es fácil! y mientras, las mujeres que hemos sido PRIVILEGIADAS por la suerte del Destino, TENEMOS LA OBLIGACION DE GRITAR BIEN ALTO Y TODAS JUNTAS:¡Recuperemos lo que nos pertenece, como seres humanos, como personas civilizadas, aunque seamos mujeres, hombres o transexuales, porque no importa tanto con quién te acuestas, pero sí cómo y dónde te levantas!!!!
Como mujer, decidí recuperar, en la medida que me fuese posible, el nombre de las Madres, de las Esposas, de las Hijas y de las amantes de las Casas Nobles del antiguo reino de Galaecia. Mi trabajo es un homenaje a ellas y, además, por una promesa a Juan de Oliveira, porque, a pesar de fama, fue un auténtico caballero. Agradecida por vuestro seguimiento, vuestra espera y paciencia, y, sobre todo, vuestra atención.
no reino das libélulas
lunes, 13 de julio de 2015
domingo, 12 de abril de 2015
A Casa de Coimbra e as suas linaxes: CABRERA
It is quiet difficult to do many things in this page, I have a lot of problems and also I know that I am unfer "official control", so I can not see the complete page of my blog and so on, but it doesn´t matter, I want to do it and I do! After a lot of Time without coming here, now I am prepared to show you all results of my work in the last years!!! I hope that you enjoy! Thanks a lot for being there!
- A linaxe dos CABRERA
AIII
|
SX(866-910)
|
Osorio
|
Hermenegildo
|
Fernando
|
||
OII
|
Gutier
|
Gutier
|
Gonzalo
|
|||
RII
|
930-950
|
Osorio
|
Froila
|
Fernando
|
||
OIII
|
950-955
|
Gutier
|
CABRERA
|
Munio
|
Munio
|
Gonzalo
|
BII
|
985-999
|
Osorio
|
Sancho
|
Sancho
|
Sancho
|
|
AV
|
SXI(999-1027)
|
Martin
|
Rodrigo
|
|||
FI
|
1037-1065
|
Martín
|
Fernando
|
|||
AVI
|
SXII(1065-1109)
|
Rodrigo
|
Rodrigo
|
|||
U
|
Osorio
|
Ponce
|
||||
AVII
|
Gutier
|
Ponce
|
Ponce
|
|||
FII
|
Vela
|
Sancha
|
Guerau
|
|||
AIX
|
Ponce
|
Ponce
|
||||
FIII
|
Pedro
|
Guerau
|
||||
AX
|
Ponce
|
|||||
SIV
|
Pedro
|
|||||
FIV
|
Fernando
|
|||||
Juana/Beatriz
|
||||||
AXI
|
Leonor
|
|||||
EII
|
Fadrique
|
|||||
JI
|
Alfonso
|
Al hacer el recorrido a lo largo
del Tiempo, pensando con lógica, nos encontramos con ESTA REALIDAD, si
pensamos, evidentemente, que una mujer no es un animal. De hecho, aparecen muestras
de incomodo, por parte de los monarcas, con referencias documentales del siglo
XIV y XV, porque algunas de las mujeres de la Nobleza se negaban o ya no podían
tener hijos a partir de los 40 años. ¡No eran máquinas! Y si tenemos en cuenta
el tiempo de los embarazos y hacemos esta comparación correlativa, tomando La
Casa de Castilla León como referencia, encontramos este desarrollo.
Al hacer un estudio sobre los
entronques, comprobamos que coinciden con el desarrollo de otras casas, y sin
ningún tipo de “desarreglos” o “alteraciones”.
Atando “cabos”, entonces aparece
reflejada la panorámica general de las Casas protagonistas de nuestra Historia
de la Península Ibérica.
Por el momento, solamente
publicaré, a “grosso modo”, el desarrollo general. Posteriormente, comenzaré a
publicar el desarrollo de cada Casa y de sus linajes.
domingo, 27 de octubre de 2013
In the Kingdom of the Damselflyes:¿Por qué o nome NO REINO DAS LIBÉLULAS?
Os Cabaliños do Demo son unha parte da miña "munda" dende moi pequerrecha. Ficaba fascinada coas suas cores e coa sua fraxilidade, ao mesmo tempo que aparescían de varias cores, segundo o lugar, eran para mí un misterio....¡e siguen a selo!
Mais os Cabaliños do Demo agochan tamén un mundo fermoso e, ao mesmo tempo, cruel. O mesmo que o mundo da nosa Historia, cheo de pequenas historias que agochan esa mesma fraxilidade e, ao mesmo tempo, unha crueldade inaudita, incrible, mais certa. Detrás da beleza hai unha historia, o mesmo lle pasa á nosa querida Galiza.
Por iso pensei que para amosalo meu traballo de investigación, parescido ao vó dos cabaliños do demo, que van para diante, para trás, para un lado, para outro, e sempre apoiándose em leves herbas, e sempre voando co vento ou sen ele, o nome viña "de perlas".
Espero que sexa do vosto gosto e que me axudedes, participando, pois o caso é que ainda quedan lagoas por investigar e, mediante esta rede cibernética, penso que poderíamos facer un gran salto, cobrindo eses ocos cheos de misterio e de esquecemento e poder sacar á luz moitas historias de persoas que ficaron polo camiño, sen nome, sem pasado. Na sua honra, este blog.
Disfrutade e observade!
sábado, 17 de agosto de 2013
A CASA DE COIMBRA: os derradeiros Duxes de Galaecia-cap. 3 y último
AIII
|
SX(866-910)
|
Hermes
|
Hermes
|
Ero
|
|
|
|
OII
|
Elvira
|
Gutier
|
Ilduara
|
|
|||
RII
|
930-950
|
|
Nuno
|
Froila
|
S.
Rosendo
|
||
OIII
|
950-955
|
|
Glo.
|
COIMBRA
|
|
|
|
BII
|
985-999
|
|
Froila
|
|
|
|
|
AV
|
SXI(999-1027)
|
|
|
|
|
|
|
SAN
ROSENDO GUTIÉRREZ O GUTERRES: referenciado coma virrey de Galicia e Princeps
de Tudesia.
Por
referencia dos anos 925, 950, 955 e 958 aparece coma bispo de Mondoñedo, ao
parecer o lugar onde se crióu.
Por
referencia documental dos anos 925 e 969 aparece coma bispo de Dume.
Por
referencia documental dos anos 968 e 977 aparece coma bispo de Compostela.
Por
referencia documental do ano 968 aparece coma bispo de Iria.
Por
referencia documentl dos anos 907, 934 e 977 aparece coma fundador no ano 934
do mosteiro de Sta. María de Monfero, perto de Pontedeume. Tamén se cita que
pasóu longos temporadas de retiro no mosteiro de Caaveiro.
Por
referencia do ano 942, aparece coma cofundador do mosteiro de Celanova,aparecendo
coma o seu abade nos 959 e 977. Tamén aparece referenciado coma conde de Lugo
e cofundador do mosteiro de Lourenzá, séndolle atribuida a sua fundación ao
“conde Santo”, o seu primo Osorio Gutiérrez. O rei concedeulle o Señorío de
Britonia( actual Corunha).
Tamén
é referenciado coma primo da condesa Mumadona Díaz.
A partir de San Rosendo, o título de Princeps de Tudesia non volta
aparecer referenciado. Á sua morte, foi sucedido no seu posto polo frade San
Pedro de Mezonzo, apadriñado pelos Condes de Présaras, Hermenexildo Aloited e
a sua muller Paterna, que viñan sendo tíos de San Rosendo.
Tampouco voltouse usalo título de Dux ou bem Commes de Galaecia. Pelo
menos, non atopamos pistas nen referencias.
|
Os INTERESES CREADOS, por razóns económicas e políticas, foron a base para que uma época "emerxente", chea de riqueza en tódolos aspectos e ámbitos da vida das poboacións da Península Ibérica, fose condeada, coma moitos persoaxes importantes no seu tempo, ao ESQUECEMENTO. Mais sempre hai alguém que desexa saber a verdade do que se pasóu, sempre hai quem desexa aprender, sempre hai quem nâo esquece, nâo se vende, e procura, na sua precária liberdade, sempre suxeita aos "vapuleos " da sociedade, manipulada pelos persoaxes que exercen o Poder, sempre vítima, mais ainda dise xeito, chea de orgullo pelo seu, que procura a resposta, e a miña está neste traballo. Um traballo que me levóu dez anos, mais conseguín o que pretendía, com moito esforzo, mais sim, teño toda unha rama familiar da actual Duquesa de Cea e marquesa de Darrax, a quen axudei para conquerilos títulos, aceitados pela Casa Real de España, o que me axudóu para desfacer "entortos" e tamén para amosalas contradiccións e manipulacións feitas. Nào foi doado, mais , coma se amosa moito secretismo entorno á Xenealoxía, o meu propósito é publicalo traballo, considerado de Interese para Investigación polo Rexistro de Propiedade Intelectal da Xunta de Galicia. Tiven as minhas dúbidas, mais agora síntome moito máis segura. Espero que vos sirva de moito nas vosas propias pesquisas. Moito obrigada pela vosa atención, desexando podades disfrutar de tódolo que vos conto.
A CASA DE COIMBRA: os derradeiros Duxes de Galaecia-cap. 2
AIII
|
SX(866-910)
|
Hermes
|
Hermes
|
Ero
|
|||
OII
|
Elvira
|
Gutier
|
Ilduara
|
||||
RII
|
930-950
|
Nuno
|
Froila
|
||||
OIII
|
950-955
|
Glo.
|
COIMBRA
|
||||
BII
|
985-999
|
Froila
|
|||||
AV
|
SXI(999-1027)
|
||||||
GUTIER
ou GUTIERRE MENENDEZ:aparesce referenciado coma Dux no 914, e coma conde de
Coimbra-Agueda-Eminio, entre o 910 e o 924, tamén coma conde de Celanova, e
tamén aparece referenciado coma Princeps de Tudesia no 910 e no 924, sendo
referenciado coma maordomo do rei Ordoño II de Asturias. Aparece tamén coma
Señor de Salas e conde do Bierzo, partillando o goberno das terras de
Caldelas co seu irmán, o conde Arias Menéndez de Miño.
Aparece
no 922 coma testemuña do rei ordoño II de Asturias xunta cos Infantes
Alfonso, Sancho, Ramiro e García, e tamén co seu tío Sabarico ou Savarico,
bispo de Mondoñedo e Viseu, nun documento do mosteiro de Samos.
Aparece
logo, recebendo terras do rei Alfonso III e do seu fillo Ordoño II,
xuntamente co seu parente Lucidio Vimaranes, deixándollas aos seus fillos
repsectivos, Aloito Lucidís, Froila e Munio Gutiérrez. No ano 947 é
referenciado coma copropietario de terras que doa ao mosteiro de Sâo Critovâo
e Sata. María de Sanguedo, em Feira, xuntamente co conde Gundesindo Eriz e a
sua muller Inderquina, irmá do conde Guterre. Consta que gobernaba sobor de
seis condados nos tempos do rei Alfonso IV.
ILDUARA-Ildwara-Elvira
Eriz aparece referenciada coma muller do conde no 890 e no 934, aparecendo
neste ano repartindo o matrimónio o seu patrimonio entre os fillos. En
documento do 983 é referenciada polas doazóns que fixo ao mosteiro de
Celanova como patricinadora. Tamén é referenciada como Santa e, ao enviuvar,
fundou mosteiro no Val do Sorga, en Vilanova da Condesa e cedeu o mosteiro de
Sta. María de Mosteiró, em Aveiro, ao abade Fraiulfo, do mosteiro de Sâo
Luiâo de Souto, que no 1050 formaba parte do conde Gonzalo Viegas, aparecendo
este conde no 1059 no mosteiro de Guimarâes e co goberno das terras do
Nóbrega, em Ponte da Barca.
Constan
coma fillos: San Rosendo, que parece selo herdeiro, Munio ou Nuno, Froila,
Adosinda e Ermesinda, se lle achacan unha Elvira, unha Onega, un Rodrigo,
unha Aragonta e un Aloito.
|
Amoso eiquí unha das versións sobor da História na época que estamos a tratar, referenciada como a época escura da Alta Edade Media, cousa coa que non somentes unha servidora, mais tamén persoas de moito recoñecido prestigio internacional, pensamos que non houbo a tal INVASÂO MUSULMANA. Temos que ter em conta que había herdeiros por parte dunha das mulleres da Casa de Coimbra, matrimoniada , segundo referencias, co rei de Exipto, mais da que descenden os reises da Casa dos Banu Qási, territorio independente de Zaragoza. Tampouco consta que a situación social fose de confrontación, mesmo había matrimónios entre xente cristiana e musulmana, polo que iso amosa unha convivéncia pacífica e tamén moito transixente coas custións relixiosas e políticas, o que sí parece que existiron foron enfrentamentos polo Poder de Goberno en tódolo território peninsular entre os persoaxes das familias emparentadas, cousa que se pode observar a partir do reino de Witiza. Confrontacións cum "motivo" como se pasa em moitas familias, ¡as terras, propiedade importante para se manter, non somentes na supervivéncia, mais tamén nun Poder Económico, que permitía mantela independéncia dos reises! E ise motivo, máis que suficiente para facela guerra, ainda hoxe é causa de mortes no "máis profundo" da nosa terra, indicador de que NÂO HOUBO EVOLUCION DO SER HUMANO, en moitos séculos, xa que estamos en pleno século XXI, e istas custións marcaron o devenir da história ao longo de miles de anos. o meu desexo, com este traballo, é que a xente adeprenda a convivir en paz, e que nn lle dea valor ás propiedades, a fin de contas é terra que permanece logo de que nós deixemos de viver, convirtíndonos tamén en pó.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)