A CASA DE COIMBRA: os derradeiros Duxes de Galaecia-cap. 3 y último

AIII	SX(866-910)	Hermes	Hermes	Ero
OII	(910–924)	Elvira	Gutier	Ilduara
RII	930-950		Nuno	Froila	S. Rosendo
OIII	950-955		Glo.	COIMBRA
BII	985-999		Froila
AV	SXI(999-1027)
SAN ROSENDO GUTIÉRREZ O GUTERRES: referenciado coma virrey de Galicia e Princeps de Tudesia. Por referencia dos anos 925, 950, 955 e 958 aparece coma bispo de Mondoñedo, ao parecer o lugar onde se crióu. Por referencia documental dos anos 925 e 969 aparece coma bispo de Dume. Por referencia documental dos anos 968 e 977 aparece coma bispo de Compostela. Por referencia documental do ano 968 aparece coma bispo de Iria. Por referencia documentl dos anos 907, 934 e 977 aparece coma fundador no ano 934 do mosteiro de Sta. María de Monfero, perto de Pontedeume. Tamén se cita que pasóu longos temporadas de retiro no mosteiro de Caaveiro. Por referencia do ano 942, aparece coma cofundador do mosteiro de Celanova,aparecendo coma o seu abade nos 959 e 977. Tamén aparece referenciado coma conde de Lugo e cofundador do mosteiro de Lourenzá, séndolle atribuida a sua fundación ao “conde Santo”, o seu primo Osorio Gutiérrez. O rei concedeulle o Señorío de Britonia( actual Corunha). Tamén é referenciado coma primo da condesa Mumadona Díaz. A partir de San Rosendo, o título de Princeps de Tudesia non volta aparecer referenciado. Á sua morte, foi sucedido no seu posto polo frade San Pedro de Mezonzo, apadriñado pelos Condes de Présaras, Hermenexildo Aloited e a sua muller Paterna, que viñan sendo tíos de San Rosendo. Tampouco voltouse usalo título de Dux ou bem Commes de Galaecia. Pelo menos, non atopamos pistas nen referencias.

Os INTERESES CREADOS, por razóns económicas e políticas,  foron a base para que uma época "emerxente", chea de riqueza en tódolos aspectos e ámbitos da vida das poboacións da Península Ibérica, fose condeada, coma moitos persoaxes importantes no seu tempo, ao ESQUECEMENTO.  Mais sempre hai alguém que desexa saber a verdade do que se pasóu, sempre hai quem desexa aprender, sempre hai quem nâo esquece, nâo se vende,  e procura,  na sua precária liberdade,   sempre suxeita aos "vapuleos " da sociedade, manipulada pelos persoaxes que exercen o Poder, sempre vítima,  mais ainda dise xeito, chea de orgullo pelo seu, que procura a resposta, e a miña está neste traballo.   Um traballo que me levóu dez anos, mais conseguín o que pretendía, com moito esforzo, mais sim, teño toda unha rama  familiar da actual Duquesa de Cea e marquesa de Darrax, a quen axudei para conquerilos títulos, aceitados pela Casa Real de España, o que me axudóu para desfacer "entortos" e tamén para amosalas contradiccións e manipulacións feitas. Nào foi doado, mais , coma se amosa moito secretismo entorno á Xenealoxía, o meu propósito é publicalo traballo,  considerado de Interese para Investigación polo Rexistro de Propiedade Intelectal da Xunta de Galicia. Tiven as minhas dúbidas, mais agora síntome moito máis segura. Espero que vos sirva de moito nas vosas propias pesquisas.  Moito obrigada pela vosa atención, desexando podades disfrutar de tódolo que vos conto.

A CASA DE COIMBRA: os derradeiros Duxes de Galaecia-cap. 2

AIII	SX(866-910)	Hermes	Hermes	Ero
OII	(910–924)	Elvira	Gutier	Ilduara
RII	930-950		Nuno	Froila
OIII	950-955		Glo.	COIMBRA
BII	985-999		Froila
AV	SXI(999-1027)
GUTIER ou GUTIERRE MENENDEZ:aparesce referenciado coma Dux no 914, e coma conde de Coimbra-Agueda-Eminio, entre o 910 e o 924, tamén coma conde de Celanova, e tamén aparece referenciado coma Princeps de Tudesia no 910 e no 924, sendo referenciado coma maordomo do rei Ordoño II de Asturias. Aparece tamén coma Señor de Salas e conde do Bierzo, partillando o goberno das terras de Caldelas co seu irmán, o conde Arias Menéndez de Miño. Aparece no 922 coma testemuña do rei ordoño II de Asturias xunta cos Infantes Alfonso, Sancho, Ramiro e García, e tamén co seu tío Sabarico ou Savarico, bispo de Mondoñedo e Viseu, nun documento do mosteiro de Samos. Aparece logo, recebendo terras do rei Alfonso III e do seu fillo Ordoño II, xuntamente co seu parente Lucidio Vimaranes, deixándollas aos seus fillos repsectivos, Aloito Lucidís, Froila e Munio Gutiérrez. No ano 947 é referenciado coma copropietario de terras que doa ao mosteiro de Sâo Critovâo e Sata. María de Sanguedo, em Feira, xuntamente co conde Gundesindo Eriz e a sua muller Inderquina, irmá do conde Guterre. Consta que gobernaba sobor de seis condados nos tempos do rei Alfonso IV. ILDUARA-Ildwara-Elvira Eriz aparece referenciada coma muller do conde no 890 e no 934, aparecendo neste ano repartindo o matrimónio o seu patrimonio entre os fillos. En documento do 983 é referenciada polas doazóns que fixo ao mosteiro de Celanova como patricinadora. Tamén é referenciada como Santa e, ao enviuvar, fundou mosteiro no Val do Sorga, en Vilanova da Condesa e cedeu o mosteiro de Sta. María de Mosteiró, em Aveiro, ao abade Fraiulfo, do mosteiro de Sâo Luiâo de Souto, que no 1050 formaba parte do conde Gonzalo Viegas, aparecendo este conde no 1059 no mosteiro de Guimarâes e co goberno das terras do Nóbrega, em Ponte da Barca. Constan coma fillos: San Rosendo, que parece selo herdeiro, Munio ou Nuno, Froila, Adosinda e Ermesinda, se lle achacan unha Elvira, unha Onega, un Rodrigo, unha Aragonta e un Aloito.

Amoso eiquí unha das versións sobor da História na época que estamos a tratar, referenciada como a época escura da Alta Edade Media, cousa coa que non somentes unha servidora, mais tamén persoas de moito recoñecido prestigio internacional, pensamos que non houbo a tal INVASÂO MUSULMANA. Temos que ter em conta que había herdeiros por parte dunha das mulleres da Casa de Coimbra, matrimoniada , segundo referencias, co rei de Exipto, mais da que descenden os reises da Casa dos Banu Qási, territorio independente de Zaragoza. Tampouco consta que a situación social fose de confrontación, mesmo había matrimónios entre xente cristiana e musulmana, polo que iso amosa unha convivéncia pacífica e tamén moito transixente coas custións relixiosas e políticas, o que sí parece que existiron foron enfrentamentos polo Poder de Goberno en tódolo território peninsular entre os persoaxes das familias emparentadas, cousa que se pode observar a partir do reino de Witiza. Confrontacións cum "motivo" como se pasa em moitas familias, ¡as terras, propiedade importante para se manter, non somentes na supervivéncia, mais tamén nun Poder Económico, que permitía mantela independéncia dos reises! E ise motivo, máis que suficiente para facela guerra, ainda hoxe é causa de mortes no "máis profundo" da nosa terra, indicador de que NÂO HOUBO EVOLUCION DO SER HUMANO, en moitos séculos, xa que estamos en pleno século XXI, e istas custións marcaron o devenir da história ao longo de miles de anos. o meu desexo, com este traballo, é que a xente adeprenda a convivir en paz, e que nn lle dea valor ás propiedades, a fin de contas é terra que permanece logo de que nós deixemos de viver, convirtíndonos tamén en pó.

A CASA DE COIMBRA: os derradeiros Duxes de Galaecia-cap. 1

O papel que desempeñaba a muller por aquelas datas era importante, pois tiña ao seu cárrego o goberno e administración da Casa, cos seus colonos e servos, e moitas terras que se traballaban para ter unha boa despensa que lle permitira ao señor poder participar nas campañas militares coma vasalo do rei, puidendo mantelos seus homes, que dirixía coma xefe militar.

Por outra banda, o señor da Casa tiña a obriga de acollelas familias dos condeados, e asistilas en tódalas suas necesidades, coma se fosen afilladas e tratando dos matrimónios das rapazas e da formación militar dos rapazes.

Asemella que Hermenexildo partillou o goberno cos seus irmán, encarregándose Aloito das Terras entre Cambre e Tambre, e Osorio de Lourenzá e, por algún tempo, do condado de Lugo, cárrego que partillou co seu sobriño político o conde de Braga, Lucidio Vimaranes.

AIII	SX(866-910)	Hermes	Hermes	Hermes	Hermes	Osorio	Hermes	Aloito
OII	(910–924)	Elvira	Gutier	Arias	Gutier	Gutier	Ildonza	Gutier
RII	930-950		Nuno	Gunterigo	Froila
OIII	950-955		Glo.
BII	985-999		Froila
AV	SXI(999-1027)
FI	1037-1065	HERMENEXILDO: referenciado coma Hermes Exilón III de Tude, tamén coma Hermenexildo ou Hermexildo de Tute, bisneto de Flacio Teudosio de Coimbra, xefe da Casa de Coimbra, tamén referenciado coma Dux e Commes. En referencias documentaes aparece tamén coma Hermenexildo Méndez Aloited, posiblemente confundido co seu sobriño, Hermenexildo Aloited, fillo do seu irmán Aloito. Referido coma o repoboador dos territorios de Coimbra en documentos do 850 e 920, coma señor de Portomarín no 869 e 910, coma Dux de Tudesia e de Galaecia e conde de Tude e Porto dende o 873 e coma conde de Coimbra e conquistador deste territorios dende o 873, aparecendo coma xuiz xunta co seu sogro, Gatón de Coimbra, conde do Bierzo. Por estas mesmas datas é referenciado como encarregado da repoboación do territorio de coimbra por orde do rei Alfonso III de Asturias, logo de que Hermenexildo anexionara estas terras á Coroa aasturiana, sendo nomeado conde de Celanova e referenciado coma maordomo da Corte de Asturias no 883, cárrego que xa ocupara o seu pai, Gutier Méndez, no reinado de Ordoño I de Asturias. Tamén é referenciado coma gobernador de Lourenzana e Sobrado. Segundo versión, recebeu os territórios dos condeados por traizón, o conde Hermenexildo Pérez ( Entre Tambre e Cambre) e o conde Witiza ( Señorío do Deza). Por documento da consagración do templo adicado ao apóstolo Santiago, é referenciado coma conde de Tude e Porto, xunta co seu fillo Arias Menéndez, citado coma conde de Miño. Casóu con Hermesenda ou Ermesinda, filla do conde Gatón e de Erxilona dos Godos, aparescendo ela coma señora de Triacastela e gobernadora dos territorios de Porto e Tude edos fronteirizos. Tamén é referenciada coma irmá do bispo SSabarico de Mondoñedo e de Patruina. Aparesce casado en segundas nupcias coa muller do seu sobriño, Hermenexildo Aloited, Paterna ou Patruina Gundesindez, ainda que posiblemente sexa un erro coa sua cuñada Patruina Gatónez. Nos seus últimos anos, aparesce referenciado en desacordo co xeito de gobernar do rei Alfonso III de Asturias, deixando de atoparse máis referencias sobor del. Nalgunha documentación aparece un conde Hanno Gutiérrez, relacionado coa casa do seu irmán o conde Osorio Gutiérrez. Coma fillos tivo a Gutier, seu herdeiro, e Arias, conde de Miño. Coma fillas aparescen Aldonza ou Ildoncia, casada cun Gutier, anque en versión aparesce coma fillo de Osorio, noutra coma fillo de Aloito, e Elvira ou Munia Elvira, casada co rei Ordoño II de Asturias. Se lle achacan Gaudilona Menéndez, casada con Lucidio Vimaranes, herdeiro da Casa de Braga, Inderquina ou Enderquina “Palla, Pala ou Pallares”, casada con Gundersindo Eriz, herdeiro da Casa de Lugo, e logo unha Patruina ou Paterna, posiblemente a sua sobriña ou ben a sua cuñada, e un Nepociano e un Gonzalo Menéndez. Tamén aparecen, en versión un Munio, un Froila e unha Adosinda(Uzenda ou Usenda).
AVI	SXII(1065-1109)
U	(1109–1126)
AVII	(1126–1157)
FII	(1157–1188)
AIX	SXIII(1188–1230
FIII	(1217–1230) 1252)
AX	(1252–1284)
SIV	(1284–1295)
FIV	SXIV(1295–1312)
AXI	(1312–1350)
EII	(1369–1379)
JI	(1379–1390
EIII	SXV(1390–1406)
JII	1406–1454)
ISA	SXVI(1474–1504)
Juana/carlos I	(1504–1555)
FII	1556–1598)
FIII	SXVII(1598–1621)
FIV	(1621–1665)
TERE	(1665–1700)
FV	SXVIII(1700–1724) (1724–1746)
CIII	(1759–1788)
CIV	SXIX(1788–1808)
FVII	(1813–1833)
ISAII	1833–1868) Interregno de 1868 a 1869
AXII	(1874–1885)
AXIII	SXX(1886–1931)
J
JC	desde 1975)